25.01.2014 16:49 |
Кацярына Мар'янаўна Сосна - шаркаўшчынская паэтка , уражаная прыгажосцю і велічнасцю Лучайскай святыні, напісала такі цудоўны верш!
ШЛЯХ ДА КАСЦЁЛА
Стаяла чароўная восень, Кідала пад ногі лісцё. На небе ледзь бачная просінь- І воблакі рвалі шмаццё.
Пад вечар лягла прахалода. Туман асядаў на зямлю. Такая ў прыроде лагода! Як гэту пару я люблю!
На небе з'явілася зорка, І месячык выплыў з-за хмар. Прыціхла людская гамонка, Як ноч зазірнула у твар.
І раптам здалёк прымячаем Мы велічны купал і храм. "То ж гмахі касцёла ў Лучаі",- Святар распаведае нам.
У храм як зайшлі ,там Анёлы Нібыта сышлі з вышыні. Святыя з ікон пранікнёна Глядзелі на нас ў дабрыні.
Парушыў спакой гук аргана, Па сэрцу прабег халадок. Наўкол -аніякай заганы. Да Бога -сцяжынкі выток!
Святар гаварыў так узнёсла, Касцёл услаўляў і святых. Нібы пабывалі ў нябёсах. Хвілін не забыць дзіўных тых!
Хай будзе вось так назаўсёды, Бо раз на зямлі мы жывём. Заўжды , а не толькі з нагоды Хадзіць трэба ў храм-Божы Дом!
07.09.2013 Кацярына Сосна |